17-11-1947 Aanvaring Volendam met spoorbrug Alcantara in Suezkanaal (16-11-1947)

't Is nu maandagmiddag [17/11], weer zit ik te schrijven in de zon, terwijl er geen trilling is want de boot ligt stil in de baai van Suez. Autoriteiten varen af en aan want...
Gisteravond was ik bezig een oog te verbinden, 't was al aardig donker en we voeren door 't [Suez]Kanaal.
Plotseling ... Bang .. ! en daarna een dof gebonk aan bakboord. Een lichte paniek ontstond, maar gelukkig was ik bij de patienten, en kon ze geruststellen door te zeggen, dat we als we lek waren we nooit diep konden zinken en vlak bij de kant lagen. De flesjes rammelden en vielen om en van de benedenzalen kwamen de jongens met zwemvesten naar boven gehold. Er werd geen sloepenrol geblazen
- - - - - - -------- , dus gevaar was er niet.

Wat was er gebeurd?
Over 't kanaal liggen een paar draaibruggen, o.a. ook een spoorbrug, die naar 2 kanten kan open draaien.
Nu had de loods zulke aanwijzingen gegeven dat de roerganger onmogelijk tijdig de schuit om kon trekken. Vooral als zo'n grote kast langzaam vaart is hij traag in 't gehoorzamen aan 't roer. De roerganger zag hem vér naar bakb. uit 't roer lopen en kon de schuit (alles op bevel van de loods) niet tijdig terug trekken, zodat de boeg met een klap tegen de linkse pijler sloeg en de spoorbrug in 't kanaal dook. ('t Is ons nog niet bekend of er doden bij te betreuren zijn maar 'k geloof het niet.)



De machinekamer kreeg 't zwaar te verduren en de schroef werd ook 't felle terugslaan iets ontzet. Om te remmen werd het anker nog geslipt maar bonkend schoven we tot 't Hospitaal tegen de brug en toen achteruit. Schelden langs de kant in 't donker, fluitjes, commando's en onrustige jongens. De arabieren zullen nu wel helemaal de pest in hebben. Als belediging zagen we er al verschillende langs 't kanaal staan in Adamscostuum. Gelukkig konden we na een eerste onderzoek doorvaren, de Loods werd in 't Bittermeer vervangen en in Suez werd vanmorgen de schade (naar Lloyds) opgenomen. De voorste huidplaten zijn gescheurd, veel deuken en een scheve neus.
De "piek"-tank liep gedeeltelijk leeg (drinkwater) maar daar zit hooguit "maar" 200 ton in. (dus voor 2 dagen)
Natuurlijk zit de hele "Volendam"zich 't hoofd te breken over de schuldvraag. Aan sabotage wordt niet erg gedacht. (Ik dacht: een mijn) Nu wordt er van beton een noodbekisting gemaakt en straks zullen we wel weer gaan varen, al zal 't wat langzamer zijn.
En de bemanning kankeren op die rotschuit "die altijd wat heeft". Je weet niet hoe bijgelovig crew is!
Gelukkig hoor ik, dat we toch voor "Lloyd" mogen doorvaren dus straks zal het anker wel weer worden gehesen.

Avonds, halverwege het kanaal, maakte onze schuit een vreemde slinger, waardoor ik met de vioolstok in de fan terecht kwam, gelukkig zonder grote schade te veroorzaken.

Boven gekomen merkte ik dat we behoorlijk slagzij maakten. Dat kwam voornamelijk door de eenzijdige belangstelling van de opvarenden omdat de boot tegen een halfgeopende spoorbrug was geknald. Na enige tijd verscheen er een Arabier die, als een soort Aladdin, met een olielamp, de schade kwam opnemen. Deze sprookjesfiguur kreeg opmerkingen naar zijn hoofd in de trant van 'Hé Ali Baba' en 'Salem Aleichem'! In de haven van het plaatsje Suez werd geconstateerd dat we een flinke deuk aan stuurboord hadden opgelopen. We konden de reis toch voortzetten, zij het op halve kracht. (Bron Be'Feldbrugge op http://www.veteranen-online.nl/indonesie/010.htm)